Asla yalnız yürümeyeceksin ,ingilizce bir şarkıda kalmış anlamsız gelen bir kaç mısradan ibaret,güzel söylediğini sandığın bir şarkıyı içinden söylemek ve bunu insanların beğenmesini düşünmek kadar anlamsız artık yalnızlık.
Yalnızken;Hep sonbahar akşamları hüznü anlatır ve kullanılmış ikinci el yaşanmışlıklar hüznün boş içki şişelerindeki adı olur..Aynada tanınmayan yüzler bırakır kirlenmedikce yaşanmayan hayat ve guzel bir kıza söyleyecek sözler gelmez akla sırf bu yüzden kelimeler çirkin kalır,eskilerden kalan sararmış bir sayfa üzerinde.Sessizce duran eski bir heykel gibi tanıdık yüzler durur, söylenmemiş merhabalar dilinde,hepsi kendinden emin…Gidilmeyen bir yolda tam herşeyi söyleyecekken cümlenin sonu gelir,yeminler yaşlanır ve geriye pas tutmuş hayaller kalır.
Beraber inanıp yalnız yanılmak,çemberi kırılamayan kelimeleri dil ucundayken söylemekten daha zor gelir ve karanlıktan korkarken,tüm tuzakların aydınlıkta olduğu bu kentten çıkıp gidilir birgün,belki ozaman ;
Yalnızlığın adı olur ;alışılmış özgürlük…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder