Bir insan bir insana yeterdi, ama biz toplum
olarak ötekileri severdik...
Kimsenin diğerine yetecek kadar karakteri
yokken, birkaç kişiye yetecek kadar beyni, yüreği, elleri vardı. Bilmem kimin
dayatması, hep daha fazla hediyeyi ararken, en güzeli sadakatti ama biz toplum
olarak öteki severdik.
Sarhoş olmak zor iş değildi, yüreği sökülene
kadar içenler vardı, toplum olarak alkole de karşıydık ama bizim yere göğe
sığdıramadığımız çocukları da, heves uğruna bir hoşçakal'a sığdırmasaydı bazıları. Esaslı şairler tanırdık, güzelde yazarlardı ama bazı kelimeleri
karşılayacak adamlar, kadınlar yoktu, olanları da biz sevmezdik…
Bir insan bir insana yeterdi hatta bazı
cümlelerin bir türlü karşılamadığı anlamlar yaşanırdı, ama biz hep toplum
olarak ötekileri severdik. Bununla ilgili edilmiş bütün küfürleri tüketenler için tam
buraya uygun bir cümle bulamıyorum, zaten bünye de kabul etmiyor.
Ama yine de, bazı insanlar güzeldir, bazı
kitaplar da…
