5.26.2011

AİT OLMADIĞIN HAYAT


Ait olmadığın yerde yaşarken bir yerlerde tıkanır hayat, benzettiklerin ama asla yerine koyamadıklarındır yaşadıkların,ve sen akıllılar masalının deli düzeninde gariban bir aktör’ü oynarsın..

Başkalarının çiğneyip attığı o sıradan hayatın kıyısında saygıyla beklerken,herkesin yüksek sesle konuştuğu anlamsız kalabalıkta sessizliği onarmaya çalışırsın,susarak yaşadığın her şeyin bir yenilgi olduğunu çok sonradan öğrenirsin...Her sözün sonunda kederli bir gülüşün verdiği mutlulukla yaşadığın hayatta;İnsanlar istediğin kadar seninle, göz yumduğun kadar dürüst ve onları affettiğin kadar iyidirler..

Kendine duyduğun saygı seni benliğinin esiri yaparken,tutkuyla istediklerin uğruna büyük bedelleri göze alırsın ve ait olmadığın hayattan;

Bazen gitmek istersin sırf inandığın için..

5.08.2011

İKİ KİŞİLİK YAŞARSIN HAYATI


İlk kez gülümserken dünyaya hiç kimsenin yerini alamayacağı o meleğin kokusunu hissettikten beri,iki kişilik yaşıyorsun hayatı..Sevgisiyle donanırken;her çağırışında yanında olmasının güveni ve yaşadığın her duyguyu senden daha çok yaşadığını bilmenin o bencil alışkanlığıyla ayakta kaldığın günlerdi seni her geçen gün ona bağlayan..

Koca bir ömrü senin uğruna verdiğini zamanla görürken karşılıksız sevgiyi öğrendiğin ilk aşk,büyürken geride bıraktığın çocukluğundan kalan en büyük gerçekti ve bazen özlediğin çocukluğunu kucağında yaşadığın hayatındaki tek insandı..İki kişilik yaşadığın hayattında ;Daha el sallarken özlediğin, hakkını hiçbir zaman ödeyemeyeceğin bir kadın var, adını söylemekten çok ANNE diye hitap ettiğin..

Anlattığı masalların yaşarken gerçek olmadığını gördükçe dünyasını daha çok sevdiğim;

Canım Annem'e ve bütün annelere...

5.01.2011

FARKLI DEĞİLSİN


Farklı olduğunu düşünürken bazen seni olduğun gibi kabul eden yüzlerce insanı görememeye başlarsın,sen ne olursan ol insanların sana verdiği isim kadarsın..Başarabileceklerinin sınırının olmadığını düşünürken,birilerinin düşüncesinde bir hiç olduğundan habersizsindir.Kendini sevmelerini kontrol edemediğin zamanlarda,seni sen yapan değerleri kaybedersin ve bu değerlerle anılmıyorsan sustuğunda düşünülmediğini fark ederken unutulmayı öğrenirsin..

Bazı şeyleri kaybetmeden sevemediğini,kahkahalarla bezenmiş anılarını,herkes kadar sahip olduğun dertlerini,geleceğe taşıyacağın hayallerini,söyleyeceğin şarkılarını,paylaşılacak dostlularını ve en önemlisi aradığın benliğini bulduğunda yüzündeki mutlulukla anlatırsın…

Yüzlerce insanın gördüğü basit ama senin göremediğin farksız olan sen aslında en iyisiydin; Çünkü

Sen yüreğini korkak büyütmemiştin…