Doğru söyle sorarlarsa, diken olma, ardında incittiğin kul bırakma gönül. Başı yüksekte olma, yapan ol hep yıkan olma, hayaller kur hepsi senin ama aldanıp azma sen gönül. Alnı ak olmayanı, yıkayarak temizleme, yolcudur yolunda gerek unutma ki değmez gönül.
Hakikat şehirde hünkar ol, fani diyen varsın desin,
kimseye gücenip kızma sen gönül. Şerdir diye söylenen sözü, bir küçük ümit diye
hayra yorma, saçlarına ak düşse umuttur kaybetme gönül. Anayı babayı unutma,
tırnaklarınla kazıdığının gayretine, olmasın ziyanda gözün. Mevla hürmetine, yaşamaya talip ol, binlerce ahın tek bir mutluluk olsun, aşkı yüreğinde meşk eyle sen, ey gönül!
