Onun hikayesi başladığı
gibi bitmemişti, adaletsizdi hayat. Bir milletin rüyadan uyanışıydı, çok aradığı
bir daha bulamayacağı tek adamdı, oda 10 Kasımdı gitti. Yıllar geçse de
yakıştıramadık ona, belki de inanmak
istemedik, özlemini yaşadıkça…
Onun için atmayan hiçbir kalp, aklıyla anlayamaz bu sevgiyi. İsteseler de unutturamazlar, biz heykelle, sokak, cadde isimlerinde gözümüzle değil, gönlümüzle sevdik onu. Onun yokluğu her şeyin varlığına inanmak isteyenlereydi, hep vardı ve ömrümüzün eksik yanıydı…
Biz seni unutmadık, söz verdiğimiz gibi ;
Gidişine bir selam verdik; Atam İzindeyiz.!