Gündüzleri konuşmuyorum artık,akşamları da ettiğim birkaç efkar sözcüğü var dilimde ve her gün biraz daha unutmaya başladım bütün fiyakalı sözleri,bildik ortamlarda ayıp kaçmasın diye..
Yenildiğim bütün zaferlerimden geriye kalan;körkütük sarhoş gençliğimle,melodisini kimsenin bilmediği bir sessizlik şarkısı dilimde,boş sokaklarda avare dolaşıyorum.Hazmedemediğim bir keder var içimde,üzerime sinen hatıraları düşünürken, bir rüzgar esiyor aklımdan kalbime,alt edemediğim zaaflarımı ve kendini aldatmaktan hoşlanan gururumu hatırlatıyor.
İstemsiz veda edişlerin ardında,kursağında kalmış kelimelerle,bitirilememiş yazılar biriktiriyorum..Hevesli beklentiler,umursamaz ertelemeler ve ideallerine ihanet ederek geçen günlerin birlikteliğinden geriye,sıradan bir cümle kalıyor;
Kırık dökük yaşananlar…
çok güzel bir yazı olmuş.gönülden tebrik ederim.
YanıtlaSil