Bu aralar pek bir anlatasım yok rafi, zaten ucuz şaraplar da tat vermiyor artık. Şimdi bir yerler de olmak vardı diyorum; mesela sizin şu çiçekli balkonda, ya da gençken az üşümediğimiz o pencerenin altında...
Tanımıyor artık kimse beni, bende kendime
rastlamayalı çok oldu. Sen kızarsın bilirim ama söylemeden edemeyeceğim, mertlik
kalmamış hayatın hitabında, birileri hayallerine yancı arıyor, ben de tam
sövecekken adamlığına yakıştıramayan babalar geliyor aklıma, boyun büküyorum. Sahi
bu arada çekip gittiğimiz yürekleri de, ucuza kiraya vermiş sahipleri,
yadigardır satılmaz şimdi. Dedim ya, bu aralar pek bir anlatasım yok rafi,
zaten izbe bir sokaktaki insanın hikayesi de çok çekici gelmiyor soylu yüreklere…
Belki de bu yüzden şimdi bir yerlerde olmak
vardı diyorum, mesela şerefine dediğimiz masalarda, sevdiğimiz adamların yanında...
