Siz hiç olağanüstü bir dostluk hikayesi biliyor musunuz?
Emir ve Hasan…
Afganistan’ın başkenti Kabil’de monarşinin son yıllarında birlikte büyüyen iki çocuk..Aynı şeyleri paylaşsalar da,dünyaları arasında uçurumlar vardır;Emir ünlü ve zengin bir iş adamının,Hasan ise onun hizmetkarının oğludur..Çocukların birbirleriyle kesişen yaşamları ve kaderleri,çevrelerindeki dünyanın trajedisini yansıtıyor..Sovyetler işgali sırasında Emir ve babası Afganistan’ı terk edip Amerika’ya giderler..Emir böylece geçmişinden kaçtığını düşünür,her şeye rağmen arkasında bıraktığı Hasan’ı unutamaz..Arkadaşlık,ihanet ve sadakatin bedeline ilişkin bir roman..Babalar ve oğulları,babaların oğullarına etkileri,sevgileri fedakarlıkları ve yalanları..
Kitaptan bende kalanlar;
Her şey bir cümleyle başlar derler ya;Rahim Hanın Emin’e telefonu ve söylediği o cümle; ‘Yeniden iyi biri olmak mümkün.’..ve kitabın seyir’inin değiştiği an…
Çocuklar boyama kitabı değildir.Onları en sevdiğin renklere boyayamasın..
Hırsızlık bağışlanmayacak tek suç!Bütün günayların anası;Bir insanı öldürdüğün zaman, bir yaşam çalarsın. Karısını bir kocadan, çocuklarını bir babadan mahrum edersin. Yalan söylediğin zaman, bir insanın gerçeğe ulaşma şansını çalarsın. Aldattığın zaman, bir insanın doğruluk, adalet hakkını elinden alırsın. Çalmaktan daha büyük bir kötülük yoktur..
........
Bazen;
Hüzünlü öykülerden,iyi kitaplar çıkıyor…Ne dersiniz?
