BEYEFENDİ YALNIZLIKLAR

Berbat bir yağmur sonrası, İstanbul’un o duraklarından birine kendini zor atmıştı, kısmen boş otobüsün orta bölümlerinde, gözüne iyi kestirdiği bir koltukta buldu kendini… Nispeten dışarıda olanlara göre kendini şanslı hissetmenin, az anlamlı sevinci ile yolu izliyordu.

Çok karmaşık bir reklam panosunda beyaz fonda kırmızı renkte yazılmış ‘ artık yalnız değilsin’ notu dikkatini çekti.

Bir derin düşünceye götürmekten başka faydası olmadı, nasıl oluyordu da bu kadar kalabalık içinde kendini yalnız hissedebilirdi. Oysa parmak hesabı ile onca insan tanıyordu gerçek olanlar daha mı uzaktaydı, yoksa zamanını bekliyordu belki başka sebepler. En son eğitiminde iyi şeyler düşünün demişti, kıvırcık saçlı kadın, tıpkı annesi gibi. O da öyle yaptı belki de her daim yanında etrafında olacak insanlarla henüz karşılaşmamıştı. Sonra bir dolu iyi şeyler düşündü, hatta yağmurda duraktan eve koşarken bile. Eve geldiğinde bangır bangır Orhan şarkısı çalıyordu.İyi şeyler düşünmeye devam etti…