Nice saltanatların geçtiği sokaklarda,
ıslaktı kaldırımlar ve transparan edasını giymişti çırıl çıplak ağaçlar.Takvimlerden
Eylül'dü;Önsözü olmayan, yazdan kalma kayıp hikayeler anlatıyordu, kahve önü eski dostalar. Caddelerde ılık bir rüzgar ve yitirilmiş insanlığın coğrafyasını özetliyordu, köşe başlarında yalnız çocuklar. Yağmurdan geceye çiçekli perdeler çekiyordu, pencere arkası sevdalı kızlar ve yine ıslanıyordu sokak ortası ahmak delikanlılar. Çiçek pasajı meyhane önü, yarım kadeh enstrümental, birkaç kadeh şerefe, adam olacak çok kişinin hikayesini anlatıyordu,bir yazar;
İstanbul’da takvimlerden Eylül'dü, mevsim sonbahar…
Istanbul'da yine bir Eylül'dü..önce mutluluk sonra biraz hüzündü..Ve yine takvimlerden Eylül'de yaşanıyordu aynı hikaye.bu da Eylül icin benden olsun.yazınız güzel olmuş tebrikler
YanıtlaSil