12.08.2010

ZAMAN BEKLEMEZ


Zaman gecikmez beklemezsin yada zaman geçer yaşarken farkında olamazsın...

Gelse de yaşasam, hiç geçmese, bitse de gitsem demeye alışılmışlık vardır üzerinde eskiden kalma.Onu bekleyeceğin yerde yakalayamazsın ya o gitmiştir yada sen geç kalmışsındır.Yakaladığın anlarda da kapıldığın etki durup düşünmekten alıkoyar,kimi değerlerin farkına varmaktan yoksun olursun oysa böyle olmayacaktı uygun mekanda zamanla buluşman…

Senin olmayan her zamanın bir hayalini kurarsın, yaşarken gelmesini beklediğin o zamanlar farkında olmadan hayatına başka bir anlam daha katar.Belirlediğin zamanlar kurduğun hayallerin büyüklüğüne küçük gelir,bazen de küçük hayaller için zaman senindir.Bir şeylere çare dense de çarenin o değil sen olduğunu gösteren de yine zamandır sana…

Öyle akıp gitmesi senin için çokta önemli değildir ,yaşadığın şeylerin ne kadar anlamlı olduğunu gördüğünde fark edersin.Bitirdiğin her günün sonundaki anlamlı yaşanmışlıklar ve mutlu bir gülümseme zaman için her şeyi anlatır.Ama herkesin bildiği bir gerçek vardır inanmak istemesen de bilirsin…

Zaman asla beklemez…

2 yorum:

  1. zaman beklemez(pinhani)

    sabrı öğütler zaman , oysa odur durmayan
    ben beklerim de zaman beklemez ki beni...

    YanıtlaSil
  2. Merhemmiş zaman, öyle derlermiş yaşanmış hikayelerde. Masallarda ise hiç yer yokmuş zamanlara, çünkü merheme gerek duyacak yaralar hiç açılmazmış, iyiler hep kazanır, kötüler cezalarını bulur, sevenler kavuşur ve sonsuza kadar mutlu yaşarlarmış. Gökten elmalar düşer, kerevetlere çıkar da yermişiz o elmaları..Oysa zamanın içine girildiği ve üstelik ilaç olarak görüldüğü bu diyarlarda ne bir kerevet var üzerine kurulmalık, ne de elmaların tadı..Bir trenin camından, uzakta görünenlerde kalmış o kutlu resim bu kompartımanda ayaktayız biz, şaşkınız hala, ayakta duramayacak gibi olduğumuzda birbirimize tutunuyoruz çaresizce..Onların hep yanımızda kalarak bizi ayakta tutabileceğine inanıyoruz sonra aynı saflıkla, çocuklukla..Fakat gidiyorlar, biz düşüyoruz ve zaman uzatıyor yukarıdan mekanik çubuk kollarını, kaldırıyor bizi ayağa yeniden, yavaşça..Merhem diyorlar adına işte bizi kaldıran bu akrebe, yelkovana..

    'Zamanla herşey geçer, halbuki geçen tek şey var o da zaman...Bütün bu güzel dizeler beynimden geçip giderken, anıları mı yoksa hayatımı mı yaşamam gerektiği sorusu geliyor aklıma...Bugünü erteleyip yarının çıkmazlarını mı düşünmeliyim yoksa yaşadığım anın tadını mı çıkarmalıyım...Bugünü dolu dolu yaşarken yarına ait olanları mı atlarım,yoksa yarın korkusuna boğulup bugünü mü kaçırırım avuçlarımın arasından...'

    YanıtlaSil